Mar & Sien naar 2010

Registratie van een speelse opvolger uit 1997 van de Werkteater voorstelling ‘Mar en Sien op Kattengat 10’ uit 1978. Mar & Sien naar 2010 werd speciaal gemaakt voor de Leidse Schouwburg en daar gespeeld in oktober 1997.
(Bron: TIN – 1997)

recensie van MARIAN BUIJS
17-10-1997

Zoeken naar jezelf in tropisch regenwoud

Mar en Sien naar 2010 door Marja Kok en Shireen Strooker. Gezien: 14 oktober, Leidse Schouwburg. Herhaling t/m 25/10.
Marja Kok en Shireen Strooker waren ooit de drijvende krachten achter het Werkteater, de legendarische theatergroep uit de jaren zeventig…
Nu het Werkteater weer in de belangstelling staat, vonden ze blijkbaar de tijd rijp om de draad weer op te pakken. Op het podium van de Leidse Schouwburg die momenteel wordt verbouwd, is een zaaltje ingericht waar de twee actrices hun nieuwe voorstelling spelen: Mar en Sien naar 2010. Net als 19 jaar geleden ontstond de tekst uit improvisaties. En opnieuw spelen ze twee vriendinnen die hun leven in eigen hand nemen. Inmiddels zijn ze ouder geworden, de kinderen zijn de deur uit, maar bij de pakken neerzitten is niets voor hen. Ze zeggen hun familie vaarwel, verkopen huis en inboedel en nemen het vliegtuig naar een tropisch regenwoud.
Daar, ver van de jachtige wereld, besluiten ze tot zichzelf te komen. Maar de een kan de westerse luxe beter afzweren dan de ander. Mar kan niet zonder haar laptop. Voor haar schuilt de toekomst in het Internet. Dat is pas een democratisch medium: wil je informatie, dan heb je van niemand toestemming nodig.
Haar reisgenote wordt stapelgek van die laptop. Zij zoekt haar heil liever bij een sjamaan die haar inwijdt in de geheimen van het bovennatuurlijke. Die verschillen zullen ook de actrices zelf niet vreemd zijn. Het Werkteater maakte immers de scheiding tussen acteur en personage zo klein mogelijk. Ook nu zullen ze volop geput hebben uit hun eigen leven.
Dat hun ruzies uitdraaien op een compromis, ligt voor de hand. Uiteindelijk sluiten ze elkaar in de armen. De weg daar naar toe is geplaveid met humor, een paar ontroerende momenten en uitspraken die je soms aan het denken zetten.
Vooral Strooker is een actrice die elk statement een ironische draai geeft. Alles wordt onmiddellijk gerelativeerd en dat maakt de inhoud wat al te vrijblijvend. Intussen staan er wel twee vrouwen op het toneel om wie je niet heen kunt en zeker voor degenen die het Werkteater kennen uit het verleden, is deze ‘remake’ een bijzondere ervaring.
Wel valt op op dat hun – geïmproviseerde – dialoog nog vol zit met clichés en overbodig gebabbel. In de kale omgeving waar ze vroeger speelden, nam je dat voor lief. Nu suggereren het uitgekiende theaterlicht, de geluidsband en de rekwisieten een ‘echte’ voorstelling. Daar steekt de rommelige tekst wat schamel bij af. Kieskeuriger taalgebruik zou hun spel geen kwaad doen.

1 uur 30 min.